Albertine Sterk

Over de schrijver
Albertine Sterk (Vleuten, 1943) volgde de lerarenopleiding, studeerde in Utrecht taalkunde en ontwikkelingspsychologie en gaf les aan kinderen met communicatieproblemen veroorzaakt door doofheid, slechthorendheid en autisme. Later legde ze zich toe op het schrijven.

Publicaties

  • Het eiland van mijn vader (2003) “Sterk creëert een spanningsboog die ze tot de laatste bladzijde weet vol te houden.” (NRC Handelsblad)
  • Weduwen huilen niet (2004) “De wijze waarop Sterk een persoonlijk levensprobleem heel natuurlijk plaatst in een decor van wereldnieuws is zonder meer knap. Haar stijl is helder en beknopt en soms zelfs zakelijk. Dat komt zo’n groot onderwerp ten goede.”
    (Utrechts Nieuwsblad)
  • Het Zand (2011) De weilanden en tuinderijen rond het buurtschap Het Zand zijn onder massa’s zand verdwenen. Aan de rand van het zandlichaam vervult Joost Meyster een taakstraf in de spoelkeuken van een bejaardenhuis dat op de nominatie staat gesloopt te worden. Joost rouwt om zijn lief, in wiens dood hij een aandeel had. Hij raakt betrokken bij de bewoners. Een echtpaar zoekt steun bij hem in de laatste dagen van hun leven.
    Naast onbaatzuchtige liefde is het onderscheid tussen moord en medemenselijkheid een centraal thema. De roman beschrijft kwetsbare mensen in een magisch decor van zand dat drijfzand blijkt te zijn.
  • Over Vriendschap, een verhaal in 'De Zuilen' (2014), verschenen bij uitgeverij De Dochters.
  • Loslaten, een verhaal in 'Rouw om mij' (2017), verschenen bij uitgeverij De Dochters.