Vrijwilliger Voorlezen
Ik ben zelf tot een jaar of twaalf, dertien voorgelezen door diverse mensen. Mijn moeder (echt een ras voorlezer), bibliothecarissen, meesters en leerkrachten en ik heb daardoor veel geleerd. Allereerst natuurlijk een grote woordenschat en kennis van taal. Maar denk daarbij ook zeker aan zaken als het leren concentreren, het ontwikkelen van bijvoorbeeld je fantasie en het sociale contact.
Nu lees ik zelf voor in de Bibliotheek, op woensdagmiddag. Het begon voor kinderen die wilden luisteren naar een verhaaltje. Maar al snel groeide het uit tot vraag en aanbod. Ook ouders werden enthousiast en kwamen steeds meer aanzetten om te luisteren naar een verhaaltje met hun kinderen.
Het contact met de kinderen bij het voorlezen is ronduit schattig. Ik laat ze vaak meedenken over het verhaal en zo komen er allerlei reacties vanuit eigen belevenissen en ontstaat er een levendig gesprek.
De mooiste ervaring vond ik op een middag toen er een Syrisch meisje door haar buurvrouw werd meegenomen. Het meisje was pas in Nederland en sprak nog geen woord Nederlands. Op dat moment was er net een groep kinderen van de BSO in de bibliotheek. Het Syrische meisje was erg onder de indruk van de kinderen, maar contact maken was nog iets teveel. Ik vroeg aan de buurvrouw om haar tussen de kinderen te zetten zodat ze makkelijker contact kon maken. Het was prachtig. Nadat ik had uitgelegd dat ze uit een ander land kwam en nog niet onze taal sprak, kwamen de kinderen met allerlei vragen.
Hoe oud ben je....? Hoe heet je....? Waar kom je vandaan...?
Door de kinderen hun vingers op te laten steken begreep ze gelijk wat ze bedoelden en heel voorzichtig kwamen er 4 vingertjes omhoog. Zo zie je maar hoe eenvoudig kinderen communiceren zonder ‘taal’. Het ijs was gebroken en ze genoot zichtbaar van de kindergroep.
Het voorlezen over een verdwaalde kleine kameleon die zijn moeder zocht, waarin ook veel andere dieren voorkwamen, werd continu geaccentueerd met de geluiden van de dieren. Het was een feestje voor haar.
Ook voor mij was dit iets heel positiefs en ik besefte weer hoe belangrijk voorlezen is. Niet alleen om contact te maken met het kind maar ook om de vaardigheid van lezen te bevorderen. De herkenning van ‘taal’ gaat veel sneller als kinderen zich daar meer thuis in voelen. Als ouders dat vragen vertel ik altijd dat het voor hun kinderen heel prettig is als ze later, op school, weinig moeite hebben met lezen en dat het stimuleren hiervan al begint bij het voorlezen.
Word jij ook enthousiast van dit verhaal? Kijk hier voor de huidige vacatures